Antoni Lenkiewicz

---

Życiorys

Antoni Lenkiewicz to postać o bogatym życiorysie, który naznaczony jest zarówno osiągnięciami edukacyjnymi, jak i znaczącą działalnością społeczną. W 1964 roku z powodzeniem zakończył studia na Wydziale Historii, a dziewięć lat później, w 1973 roku, ukończył również Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Zdobył także tytuł doktora nauk prawnych w 1970 roku.

W jego młodzieńczej karierze ważną rolę odegrała działalność w Związku Harcerstwa Polskiego, do której należał w latach 1949–1949 oraz 1956–1963. Dodatkowo, w okresie 1949–1952, Lenkiewicz był jednym z założycieli konspiracyjnego Związku Skautów Polski Walczącej. Niestety, jego działalność została przerwana w październiku 1952 roku, kiedy to został aresztowany przez władze komunistyczne. W 1953 roku Wojskowy Sąd Rejonowy w Olsztynie skazał go na 12-letni wyrok więzienia.

W swoim życiu przeszedł przez wiele zakładów karnych, takich jak Pasłęk, Olsztyn, Barczewo, Iława, Sosnowiec, Rawicz i Jaworzno, a także oboz pracy w Rudzie Śląskiej. W 1956 roku odzyskał wolność dzięki amnestii. Od 1959 do 1961 roku sprawował funkcję prezesa Studencko-Harcerskiej Spółdzielni Pracy Eweks. Jego kolejne aresztowanie miało miejsce w 1961 roku, a wynikiem tego było skazanie na 2,5 roku więzienia z powodu oskarżeń o prowadzenie działalności opozycyjnej w spółdzielni.

Następnie zatrudniony był jako referent ds. organizacyjno-prawnych w Wrocławskim Przedsiębiorstwie Transportu Budownictwa, ale w 1968 roku zwolniono go dyscyplinarnie. Powodem tego była jego odmowa napisania listu do żołnierzy polskich, którzy brali udział w inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. W kolejnych latach Lenkiewicz był kierownikiem w różnych instytucjach, takich jak Wojewódzka Spółdzielnia Pracy Przeładunek we Wrocławiu oraz Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przedsiębiorstwa Kopalnictwa Rud Metali Nieżelaznych.

W latach 70. aktywnie angażował się w Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Studencki Komitet Solidarności, publikując teksty w pismach działających poza cenzurą. W 1979 roku dołączył do Konfederacji Polski Niepodległej, a w 1980 roku rozpoczął organizację bojkotu wyborów do Sejmu PRL. W sierpniu 1980 roku pracował w Międzyzakładowym Komitecie Strajkowym we Wrocławiu, gdzie współorganizował NSZZ „Solidarność”. Jako szef doradców prawnych związku na Dolnym Śląsku i delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów, jego wkład w te wydarzenia był niezwykle istotny.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, Lenkiewicz został internowany między 13 grudnia 1981 roku a 23 grudnia 1982 roku. Do 1990 roku pozbawiony był możliwości pracy. Zasłynął z porwania przez funkcjonariuszy SB w 1985 roku, co zakończyło się skazaniem na 12 miesięcy więzienia za rzekome nawoływanie do niepokojów społecznych. Po odbyciu części kary, nadal angażował się w ruchy społeczne, współtworząc Komisję Interwencji i Praworządności „Solidarności”.

W latach 1989-1991 zasiadał w radzie politycznej KPN. Choć bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z ramienia tej partii, w latach 1990-1994 działał jako radny i przewodniczący Komisji Rewizyjnej, a swoje doświadczenia z tego okresu opisał w książce „zdRada naGminna m. Wrocławia”. Po przejściu na emeryturę w 1994 roku, Lenkiewicz nadal pozostawał aktywny jako redaktor naczelnym „Wrocławskiej Gazety Polskiej”.

Warto zaznaczyć, że był jednym z nielicznych, którzy domagali się odszkodowania za czas spędzony w internowaniu, co zakończyło się przyznaniem mu w styczniu 2008 roku kwoty 23 tysięcy złotych jako zadośćuczynienia.

Odznaczenia

Antoni Lenkiewicz, w swojej karierze, został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami, które poświadczają jego niezłomne zaangażowanie w sprawy narodowe oraz demokratyczne przemiany. W 2006 roku otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – nadany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej oraz za jego działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju.

W 2010 roku został odznaczony Krzyżem Solidarności Walczącej, który jest symbolem walki o wolność i prawa obywatelskie.

W 2022 roku Lenkiewicz otrzymał Order Orła Białego, nadany przez prezydenta Andrzeja Dudę, w uznaniu za jego niezłomność w obronie praw człowieka oraz wolności słowa w okresie PRL, a także za aktywne zaangażowanie w sprawy publiczne i wierność suwerennej Polsce.

Publikacje

Antoni Lenkiewicz to twórca wielu tekstów, które poruszają różnorodne tematy z zakresu polityki, prawa, filozofii oraz historii. Jego dorobek obejmuje zarówno artykuły, jak i szereg książek, w tym biografie i monografie.

Wśród jego wybitnych publikacji znajdują się:

• Józef Piłsudski,
• Kazimierz Pułaski,
• Mikołaj Kopernik,
• Walerian Łukasiński,
• Naczelni Wodzowie II Rzeczypospolitej,
• Wolność i Niezawisłość,
• Kawalerowie Krzyża Niepodległości (4 tomy),
• W zaułkach wolności,
• Zapomniany podpułkownik,
• Jan Mazurkiewicz-Radosław.

---

Oceń: Antoni Lenkiewicz

---