Piotr Bogdanow (1904–1942)

---

Życiorys

Piotr Bogdanow przyszedł na świat w rodzinie, której członek był pracownikiem kolei, co miało wpływ na jego późniejsze losy. Po ukończeniu edukacji w Siedlcach oraz kursów ogólnokształcących w Smoleńsku w 1915 roku, rozpoczął pracę jako uczeń w warsztacie rzemieślniczym. Równocześnie był pomocą elektromontera w Smoleńsku.

W 1918 roku, w październiku, wstąpił do Armii Czerwonej, gdzie pracował w dziale zaopatrzenia sztabu Frontu Zachodniego. Jego zaangażowanie w ruchem komunistycznym rozpoczęło się w 1919 roku, kiedy to przyjął członkostwo w Komsomole. Po demobilizacji w maju 1921 roku, kontynuował pracę jako elektromonter.

W sierpniu 1922 roku Piotr Bogdanow stał się kandydatem w partii, a we wrześniu 1923 roku zyskał status członka RKP(b). Jego kariera w strukturach partyjnych przyspieszyła, gdy od października 1924 do lipca 1926 roku zdobił stanowisko sekretarza odpowiedzialnego rejonowego komitetu Komsomołu w Smoleńsku. Po tym okresie, do czerwca 1927 roku, pełnił funkcję sekretarza w Komitecie Miejskim oraz Powiatowym Komsomołu w tym samym mieście.

Następnie, od lipca 1927 do listopada 1928 roku, pracował jako sekretarz w Komitecie Gminnym WKP(b) w Krasnym, a od listopada 1928 do sierpnia 1929 roku, w Komitecie Rejonowym WKP(b) w Poczinoku. W wrześniu 1929 roku rozpoczął studia na Wszechzwiązkowym Uniwersytecie Komunistycznym im. Stalina w Leningradzie, które zakończył w marcu 1932 roku. Po studiach został wysłany do Kazachskiej ASRR.

W tej republice pełnił funkcję kierownika Sektora Przemysłowo-Transportowego Wschodniokazachstańskiego Komitetu Obwodowego WKP(b), a także I sekretarza Katon-Karagajskiego Komitetu Rejonowego WKP(b) w obwodzie wschodniokazachstańskim. Od listopada 1935 do sierpnia 1937 roku był na czołowej pozycji, kierując Wydziałem Rolnym Wschodniokazachstańskiego Komitetu Obwodowego WKP(b) oraz Komunistycznej Partii Kazachstanu.

W późniejszym czasie, od sierpnia do października 1937 roku, był III sekretarzem Wschodniokazachstańskiego Komitetu Obwodowego KP(b)K, a od października 1935 do maja 1937 roku tymczasowo pełnił obowiązki I sekretarza w Kustanaju. Jego kariera polityczna osiągnęła szczyt, kiedy w 1937 roku został wybrany deputowanym do Rady Związku Rady Najwyższej ZSRR.

Jednakże, jego kariera zakończyła się tragicznie. Został aresztowany 23 maja 1938 roku, a 22 sierpnia usunięto go z partii jako „zdemaskowanego wroga ludu”. W buncie systemu, 26 października 1940 roku skazano go na 8-letni wyrok w łagrze, z którego nie powrócił. Zmarł podczas odbywania kary. Dopiero 15 października 1955 roku, pośmiertnie zrehabilitowano jego osobę.

---

Oceń: Piotr Bogdanow (1904–1942)

---