Bohdan Lewandowski to wybitna postać w polskiej historii dyplomacji. Urodził się 29 czerwca 1926 roku w Ostrołęce, a jego życie zakończyło się 25 marca 2013 roku. W swojej karierze pełnił wiele istotnych funkcji, które miały znaczenie nie tylko dla Polski, ale także dla międzynarodowej społeczności.
W latach 1960–1966 był stałym przedstawicielem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, gdzie wniósł istotny wkład w działalność tej organizacji. Po tym okresie, w latach 1972–1983, pełnił funkcję zastępcy sekretarza generalnego ONZ, co podkreśla jego znaczenie na arenie międzynarodowej oraz uznanie jego kompetencji dyplomatycznych.
Życiorys
Bohdan Lewandowski był synem nauczyciela z Ostrołęki. W 1944 roku z powodzeniem ukończył I Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. W kolejnych latach, od 1945 do 1948, angażował się w działalność Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a po 1948 roku stał się członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Już w 1946 roku został zatrudniony w konsulacie PRL w Pittsburghu, a następnie pełnił funkcję attaché konsularnego w ambasadzie w Waszyngtonie.
Po powrocie do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Lewandowski rozpoczął specjalizację w sprawach związanych z Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi. Współpracując z ministrem Adamem Rapackim, promował międzynarodowy plan rozbrojeniowy tegoż ministra. Po wydarzeniach marcowych 1968 roku, Lewandowski wspólnie z Rapackim zrezygnował z posady w MSZ, przyjmując rolę doradcy do spraw zagranicznych w Komitecie Centralnym PZPR.
Po odsunięciu Władysława Gomułki od władzy, Bohdan Lewandowski został mianowany dyrektorem generalnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Na wniosek Kurta Waldheima, sekretarza generalnego ONZ, objął stanowisko jego zastępcy w 1972 roku, które pełnił nieprzerwanie do 1983 roku.
17 grudnia 1981 roku, przy bliskim kontakcie z wicepremierem PRL, Mieczysławem Rakowskim, Lewandowski z inicjatywy Richarda Pipesa, doradcy prezydenta USA, miał okazję spotkać się z papieżem Janem Pawłem II w Watykanie. Celem tego spotkania było przedstawienie sytuacji w Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego oraz przekazanie istotnych informacji politykom zachodnim. Efektem ich rozmowy był list od Jana Pawła II, wystosowany do Wojciecha Jaruzelskiego dnia 18 grudnia 1981 roku, w którym papież wzywał do „powrotu do metod pokojowego dialogu” oraz „zakończenia stanu wojennego”.
W późniejszych latach, po przeprowadzonych negocjacjach przy Okrągłym Stole, Lewandowski dołączył do Komitetu Obywatelskiego związanego z Lechem Wałęsą.
Odznaczenia
W ciągu swojej kariery Bohdan Lewandowski otrzymał wiele zaszczytnych odznaczeń, świadczących o jego dokonaniach oraz zaangażowaniu. Do najważniejszych należą:
- krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- order Sztandaru Pracy II klasy,
- złoty Krzyż Zasługi,
- srebrny Krzyż Zasługi.
Wybrane publikacje
Wśród istotnych dzieł należy wyróżnić pozycję autorstwa Jana Barcza, Jana Baszkiewicza, Wiesława Chrzanowskiego, Bohdana Lewandowskiego, Tadeusza Pieronka, Ryszarda Stemplowskiego oraz Jerzego Wiatra. Publikacja nosi tytuł Etyka dyplomacji i została wydana w Warszawie przez PISM w 2002 roku, na stronie 90. Numer ISBN tej książki to 83-915767-8-7.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Janusz Grzyb | Olgierd Szpakowski | Marcin Grabowski (polityk) | Wiesław Opęchowski | Kazimierz Drzazga | Waldemar Pawłowski | Stanisław Zaczkowski (prezydent Ostrołęki) | Paweł Niewiadomski | Piotr Bogdanow (1904–1942) | Antoni Lenkiewicz | Wiesław Piaściński | Żaneta Cwalina-Śliwowska | Arkadiusz Czartoryski | Łukasz Kulik (samorządowiec)Oceń: Bohdan Lewandowski