Arkadiusz Czartoryski


Arkadiusz Czartoryski, urodzony 14 kwietnia 1966 roku w Ostrołęce, jest znanym polskim politykiem oraz samorządowcem. Jego kariera polityczna obejmuje szeroki zakres działań na rzecz lokalnych społeczności oraz na poziomie krajowym.

W latach 1998–2002 pełnił funkcję prezydenta Ostrołęki, co przyczyniło się do jego wzrastającej popularności. Po zakończeniu swojej kadencji na tym stanowisku, Czartoryski rozpoczął swoją przygodę z parlamentem, stając się posłem na Sejm w pięciu kadencjach, począwszy od 2005 roku i kontynuując do chwili obecnej.

W okresie 2005–2006 był wiceministrem spraw wewnętrznych i administracji, gdzie miał wpływ na kilka kluczowych reform. Przyjrzyjmy się także jego ostatnim osiągnięciom, jako wiceminister sportu i turystyki w latach 2022–2023, co stanowi kolejny krok w jego bogatej karierze politycznej.

Życiorys

W 1991 roku Arkadiusz Czartoryski ukończył studia historyczne, uzyskując przygotowanie pedagogiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Następnie, w 2000 roku, zrealizował kurs obronny na Akademii Obrony Narodowej. Przez pięć lat, od 1992 do 1997, pracował jako nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie w katolickim liceum, które było prowadzone przez Stowarzyszenie „Pokój i Dobro” w Ostrołęce, a ponadto w I Liceum Ogólnokształcącym im. Generała Józefa Bema, także w tym samym mieście.

Od 1997 do 1998 pełnił funkcję dyrektora oddziału wojewódzkiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, znajdując się w aktivności społecznej. Uczestniczył w Stowarzyszeniu Sympatyków 5 Pułku Ułanów Zasławskich, gdzie w latach 1998–2002 zasiadał jako członek zarządu. Poza tym był aktywnym członkiem Zespołu Tańca Ludowego Ostrołęka oraz prezesem ligowej drużyny siatkarskiej kobiet Nike Ostrołęka. Arkadiusz Czartoryski był także członkiem grupy rekonstrukcji historycznej 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego.

W latach 1998-2002 sprawował urząd prezydenta Ostrołęki. Po przegranych wyborach bezpośrednich na prezydenta miasta w 2002 roku z Ryszardem Załuską, w 2003 roku przeszedł do zarządu i pozostał w nim do 2004 roku, a także pełnił rolę wicemarszałka województwa mazowieckiego od 2004 do 2005. Jego działalność polityczna obejmowała członkostwo w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym oraz Przymierzu Prawicy, a ostatecznie dołączył do Prawa i Sprawiedliwości.

W wyborach parlamentarnych w 2005 roku zdobył mandat posła na Sejm V kadencji z okręgu siedleckiego, uzyskując 14 753 głosy. 2 listopada 2005 został powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, jednak w maju 2006 roku zrezygnował z tej funkcji. 25 czerwca 2007 roku objął stanowisko sekretarza klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości.

W 2007 roku, ponownie idąc do wyborów parlamentarnych, zdobył drugi mandat poselski, zdobywając 22 030 głosów. W 2011 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, otrzymując 17 516 głosów, a w 2015 roku został ponownie wybrany, uzyskując 24 747 głosów. W tym czasie był głównym autorem kontrowersyjnej tzw. ustawy dezubekizacyjnej, która została uchwalona w Sejmie VIII kadencji. W wyborach do Parlamentu Europejskiego, które odbyły się w 2019 roku, nie odniósł sukcesu.

Jednak w wyborach krajowych tego samego roku zrealizował swój cel, zdobywając mandat posła na Sejm IX kadencji z liczbą 22 457 głosów. W następstwie tego, został zastępcą przewodniczącego Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz został członkiem Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Komisji Obrony Narodowej. 25 czerwca 2021 roku opuścił klub parlamentarny PiS, współtworząc nowe koło poselskie Wybór Polska, a niedługo potem przyłączył się do Partii Republikańskiej, powracając jednak również do klubu PiS.

W lipcu 2022 roku objął stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki, a także został pełnomocnikiem rządu do spraw rozwoju sportu dzieci i młodzieży. W 2023 roku z sukcesem wybrany na posła X kadencji (uzyskał 15 845 głosów), wkrótce potem zrezygnował z możliwości zasiadania w Parlamencie Europejskim, który zwolnił Zbigniew Kuźmiuk. W grudniu 2023 roku zakończył sprawowanie funkcji wiceministra. Po przyłączeniu się Partii Republikańskiej do Prawa i Sprawiedliwości, Arkadiusz Czartoryski ponownie stał się członkiem tego ugrupowania.

W 2024 roku z inicjatywy Arkadiusza Czartoryskiego, przystąpił on do Zakonu Rycerzy Jana Pawła II Wielkiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

Arkadiusz Czartoryski zdobył liczne odznaczenia oraz wyróżnienia za swoje zasługi w różnych dziedzinach. Poniżej przedstawiono listę jego najważniejszych osiągnięć:

  • srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • medal „Pro Memoria” – 2009,
  • srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (cywilny) – 2004.

Przypisy

  1. Poseł, były prezydent i wiceprezydent w zakonie!. moja-ostroleka.pl, 25.11.2024 r. [dostęp 01.12.2024 r.]
  2. Rada Polityczna. pis.org.pl. [dostęp 16.11.2024 r.]
  3. Rafał Romanowski obejmie mandat europosła. pap.pl, 30.11.2023 r. [dostęp 03.12.2023 r.]
  4. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 19.10.2023 r.]
  5. Arkadiusz Czartoryski powołany na sekretarza stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki. gov.pl, 29.07.2022 r. [dostęp 29.07.2022 r.]
  6. Jarosław Kaczyński. Poseł Czartoryski wraca do klubu. polsatnews.pl, 07.07.2021 r. [dostęp 07.07.2021 r.]
  7. ZP formalnie traci większość w Sejmie. Troje posłów odchodzi z klubu PiS. wprost.pl, 25.06.2021 r. [dostęp 25.06.2021 r.]
  8. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 17.10.2019 r.]
  9. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 05.06.2019 r.]
  10. Autor ustawy dezubekizacyjnej: Wpływy ludzi z rodowodem sięgającym PRL są wszechpotężne. forsal.pl, 28.08.2019 r. [dostęp 21.12.2019 r.]
  11. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 27.10.2015 r.]
  12. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 30.05.2015 r.]
  13. Antyfaszysta opluł mundur. „Rzucił się z rękami”. tvn24.pl, 13.11.2011 r. [dostęp 15.02.2020 r.]
  14. Magyar Közlöny 41. szám. magyarkozlony.hu. [dostęp 17.11.2011 r.] (węg.)
  15. Medal dla Czartoryskiego za „utrwalanie pamięci”. to.com.pl, 20.04.2009 r. [dostęp 17.11.2011 r.]

Oceń: Arkadiusz Czartoryski

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:12