Henryk Krauze, urodzony 12 grudnia 1912 roku w Ostrołęce, to postać o wielu talentach i osiągnięciach. Artysta malarz, projektant i pedagog, był również zaangażowany w działalność turystyczną oraz społeczną. Jego życie to także służba jako żołnierz w wojnie obronnej w 1939 roku.
Krauze, poprzez swoje różnorodne zainteresowania, odcisnął swoje piętno nie tylko w sztuce, ale również w edukacji i społeczności lokalnej, pozostawiając po sobie trwały ślad.
Życiorys
Henryk Krauze pochodził z rodziny o tradycjach inteligenckich, jako syn Cezarego oraz Kazimiery z d. Zielińskiej. Swoje pierwsze kroki edukacyjne stawiał w Szkole Podstawowej w Ostrołęce, a następnie kontynuował naukę w Gimnazjum im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w tym samym mieście. W kolejnych latach uczęszczał do Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie oraz do Szkoły Podchorążych w Zambrowie, gdzie zdobył wiedzę i umiejętności, które przyczyniły się do jego późniejszej kariery wojskowej. Był porucznikiem w stanie spoczynku, a jego działalność artystyczna została doceniona przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, które nadało mu status artysty plastyka.
W czasach międzywojennych Krauze pełnił funkcję nauczyciela przysposobienia wojskowego w swoim rodzinnym gimnazjum. Po rozpoczęciu II wojny światowej ochotniczo zgłosił się do Batalionu Obrony Narodowej, który wchodził w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”. Jako dowódca plutonu zwiadu prowadził działania w rejonach takich jak Kruszewo, Różan, Łątczyn, Lipianka, Miastkowo oraz Nowogród.
Po aresztowaniu przez Niemców w pobliżu Śniadowa, udało mu się zbiec i powrócić do Ostrołęki. Mimo skierowania do Krakowa, został wkrótce schwytany przez gestapo. Po brutalnym przesłuchaniu, 30 grudnia 1939 roku, przetransportowano go do obozu przejściowego w Stablack koło Królewca. Przez cały czas wojny jego los był nierozerwalnie związany z obozami jenieckimi w Niemczech, gdzie otrzymał numer obozowy 40225 oraz trafił do oflagu IA w Itzehoe, a następnie do Sandhostel.
Podczas ewakuacji jeńców, w wyniku inwazji Niemiec na ZSRR, udało mu się uciec z wagonu, jednak szybko został złapany i przewieziony do Lubeki. 20 kwietnia 1942 roku, wraz z około 800 innymi jeńcami, dotarł do Oflagu II C w Woldenberg, gdzie mimo trudnych warunków, rozpoczął działalność plastyczną. Swoje prace przesyłał do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża i przez cały czas okupacji pozostawał w obozach jenieckich.
Po zakończeniu II wojny światowej, Henryk Krauze podjął pracę na węźle kolejowym PKP, a następnie w szkolnictwie średnim – nauczał najpierw w Liceum Ogólnokształcącym, później przez trzy dekady w Liceum Pedagogicznym, a na koniec w Technikum Budowlanym w Ostrołęce. W 1973 roku przeszedł na emeryturę, lecz w dalszym ciągu angażował się w edukację młodzieży, organizując obozy turystyczne, rajdy oraz spływy kajakowe współpracując z żoną.
Był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, gdzie pełnił ważne funkcje, m.in. jako prezes Zarządu Powiatowego oraz członek Zarządu Okręgu w Warszawie. Należał również do Stronnictwa Demokratycznego, gdzie zasiadał na stanowisku radnego Miejskiej Rady Narodowej przez cztery kadencje.
Życie osobiste Krauzego było związane z Jadwigą z d. Owczarek, która również była nauczycielką (zm. 1992). Mieli syna Andrzeja, a Henryk przez całe swoje życie był mocno związany z Ostrołęką, gdzie spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym.
Działalność artystyczna
Henryk Krauze był osobą głęboko zaangażowaną w życie artystyczne, należąc do grup twórczych plastyków nauczycieli, takich jak „Nałęczów-56” oraz „Mazowsze”, które były aktywne przy Zarządzie Głównym Związku Nauczycielstwa Polskiego. Jako utalentowany artysta plastyk, stworzył około 400 dzieł, w tym przeważającą liczbę obrazów olejnych, grafik, a także projekty medali i pocztówek.
Do zasług Krauze należy m.in. autorstwo pomnika upamiętniającego ostrołęckich Żydów, który znajduje się na terenie dawnego cmentarza. Jego wkład w kulturę lokalną jest również zauważalny w postaci medalu z okazji 600-lecia Ostrołęki oraz Odznaki „Za zasługi dla województwa ostrołęckiego”. Oprócz tego, zrealizował rekonstrukcję pomnika Szarży Artylerii pod dowództwem Józefa Bema na miejscu bitwy ostrołęckiej, w okresie powstania listopadowego, oraz odbudował dzieło Romualda Zerycha, które zostało zniszczone przez Niemców w czasie II wojny światowej.
Artysta wziął udział w 43 wystawach zbiorowych oraz ośmiu indywidualnych, prezentując swoje dzieła, które często ukazują Ostrołękę. Wśród jego projektów można znaleźć zbiory rysunków takie jak „Kapliczki kurpiowskie ze szkicownika Henryka Krauze”, „Ostrołęka w rysunkach Henryka Krauze” oraz „Dawna Ostrołęka”.
Jego prace są w posiadaniu zarówno kolekcji prywatnych, jak i instytucji w Polsce oraz za granicą, w tym na Węgrzech, w Szwajcarii, Czechach, Słowacji, a nawet w Stanach Zjednoczonych. W odpowiedzi na pożar kościoła poklasztornego w Ostrołęce, Krauze wykonał również kopię obrazu przedstawiającego fundatora tego miejsca – Tomasza Gocłowskiego, co stanowi piękny akcent jego artystycznej działalności.
Medale i odznaczenia
Henryk Krauze był osobą, która otrzymała liczne wyróżnienia i medale za swoje zasługi. Poniżej znajduje się lista jego osiągnięć oraz odznaczeń:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939 r.”,
- Złota Odznaka PTTK,
- Medal 600-lecia Ostrołęki,
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
- Nagroda I stopnia Ministra Oświaty,
- Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi,
- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”,
- Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego,
- Odznaka „Za zasługi dla województwa ostrołęckiego”.
Upamiętnienie
Skwer położony przed II Liceum Ogólnokształcącym w Ostrołęce jest oznaczony imieniem Henryka Krauzego. W sobotę 22 czerwca 2019 roku odbyła się ceremonia odsłonięcia tablicy, która została umieszczona na skwerze, aby godnie upamiętnić postać patrona.
Przypisy
- BarbaraB. Kalinowska BarbaraB., Romuald Zerych (1888-1964). Rzeźbiarz niezapamiętany, Ostrołęka: Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce, 2019, s. 88-91, 192, ISBN 978-83-953620-2-6.
- PiotrP. Ossowski PiotrP., Henryk Krauze upamiętniony tablicą na skwerze przed LO II w Ostrołęce, „Tygodnik Ostrołęcki” (25), 2019, s. 5.
- HenrykH. Krauze HenrykH., Wspomnienia z II wojny światowej, „Ostrołęka pełna wspomnień” (6), 2018, s. 18–30, ISBN 978-83-64200-36-6.
- AndrzejA. Krauze AndrzejA., Pani Jadzia, czyli moja Mama, [w:] Na ścieżkach pamięci. 100 lat Szkoły Podstawowej nr 4 w Ostrołęce jak w kalejdoskopie, Ostrołęka: Szkoła Podstawowa nr 4 w Ostrołęce, 2018, s. 167–168, ISBN 978-83-951429-1-8.
- a b c d e JerzyJ. Kijowski JerzyJ., Henryk Krauze, „Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego”, 5, 1991, s. 192–193 [dostęp 05.11.2022 r.].
- a b c d e f g StanisławS. Pajka StanisławS., Słownik biograficzny Kurpiowszczyzny XX wieku, Kadzidło: Niezależne Obywatelskie Stowarzyszenie „Kurpik”, 2008, s. 512, ISBN 83-916349-2-2.
- Odsłonięcie tablicy upamiętniającej Henryka Krauzego na skwerze jego imienia [online], Tygodnik ostrołęcki [dostęp 05.11.2022 r.].
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wiesław Janusz Mikulski | Ewa Krauze | Cezary Olszewski | Filip Onichimowski | Czesław Dobek | Anna Kołakowska (ilustratorka) | Izrael Sztern | Arek Czernysz | Wiktor Gomulicki | Agnieszka Stulgińska | Alfred Markowski | Barbara Dzido-Lelińska | Antoni Filipowicz | Leszek Bakuła | Waleria Tomaszewicz | Adam KamieńOceń: Henryk Krauze