Wiesław Marian Grochowski, urodzony 23 stycznia 1911 roku w Ostrołęce, to postać o znaczącym wkładzie w dziedzinie leśnictwa w Polsce. Jako leśnik, poświęcił swoje życie badaniom i edukacji w tym obszarze.
W ciągu swojej kariery Grochowski pełnił istotne funkcje akademickie, w tym rolę profesora w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Warszawie. Jego dorobek naukowy oraz zaangażowanie w prace badawcze zauważono szeroko, co zaowocowało przynależnością do Polskiej Akademii Nauk.
Nie ma wątpliwości, że jego osiągnięcia przyczyniły się do rozwoju leśnictwa w Polsce i pozostawiły trwały ślad w tej dziedzinie.
Życiorys
Wiesław Grochowski przyszedł na świat w rodzinie Ludwika, który był urzędnikiem sądowym, oraz Marii z Grochowskich. W 1951 roku uzyskał doktorat z zakresu leśnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie obronił pracę zatytułowaną „Charakterystyka wycieku żywicy sosnowej”. Już od 1955 roku był profesorem nadzwyczajnym, a dwa lata później, w 1967 roku, awansował na stanowisko profesora zwyczajnego, specjalizując się w ubocznej produkcji leśnej w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Warszawie.
Od roku 1971 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a od 1983 roku uzyskał status członka rzeczywistego tej instytucji. W latach 1962-1965 pełnił również rolę zastępcy przewodniczącego Komitetu Nauk Leśnych PAN, a następnie przez trzy kadencje był przewodniczącym tego komitetu (1965–1974, 1977–1982, 1984–1989). W 1991 roku otrzymał tytuł honorowego przewodniczącego. W 1994 roku Akademia Rolnicza w Poznaniu uhonorowała go doktoratem honoris causa.
Wiesław Grochowski był znanym specjalistą w dziedzinie hodowli i ochrony lasu, co zaowocowało licznymi publikacjami. Wśród jego dzieł znajdują się ważne opracowania, takie jak „Jadalne owoce leśne” (1952), „Las. Skarbiec człowieka” (1952), „Las – źródło surowców” (1952), „Chrońmy widłaki” (1956), „Skarby leśnych ostępów” (1959), „Jadalne owoce leśne. Zbiór i zastosowanie” (1960), „Uboczne użytkowanie lasu” (1964), „Zbiór ziół w lesie” (1965), „Leśne zioła lecznicze i przemysłowe” (1970), „Jadalne owoce leśne i ich użytkowanie” (1972), „Uboczna produkcja leśna” (1976), „Las a produkcja żywności” (1988), oraz „Leśne grzyby, owoce i zioła” (1994, współautorstwo z A. Grochowskim).
W życiu prywatnym był żonaty z Jadwigą z Ptasińskich, która zmarła w 1987 roku i była lekarzem stomatologiem. Wiesław Grochowski zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Bródnowskim, gdzie został pochowany 27 grudnia 1994 roku (kwatera 58E-6-9).
Upamiętnienie
Warto podkreślić, że prof. Wiesław Grochowski jest osobą, która na trwałe wpisała się w pamięć lokalnej społeczności. Pamięć o nim jest kultywowana w różnych formach.
Jednym z symboli upamiętnienia jego osiągnięć jest szkoła podstawowa w Kliniskach Wielkich, która nosi jego imię.
Przypisy
- a b Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 05.04.2024 r.]
- Statut Szkoły Podstawowej im. prof. Wiesława Grochowskiego w Kliniskach Wielkich [online], Załącznik do Uchwały nr 12/2023/2024 Rady Pedagogicznej Szkoły Podstawowej im. prof. Wiesława Grochowskiego w Kliniskach Wielkich, 2023 [dostęp 18.08.2024 r.]
- GROCHOWSKI, Wiesław [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 02.02.2023 r.]
- Protokół 58 Zjazdu Delegatów Oddziałów Polskiego Towarzystwa Leśnego, Międzyzdroje, 04.09.1958 r., Sylwan nr 5, 1959 [dostęp 05.04.2024 r.]
- DOKTORZY HONORIS CAUSA. Poznań University of Life Sciences. [dostęp 13.07.2011 r.]
- Zmarli, „Więź” (nr 2 (436)), 1995, s. 203.
- Nagrobek [dostęp 05.04.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Janina Żaneta Mikulska | Wiesław Łagodziński | Zofia Niedziałkowska | Dariusz Kiełczewski | Izabela Zbiegniewska | Michał Pszczółkowski | Rościsław OniszczykOceń: Wiesław Grochowski (leśnik)